1851
نشا چیست؟ 0 تا 100 نشا و نشاکاری
تولید نشا و نشاکاری در سال های اخیر رایج و مورد توجه کشاورزان قرار گرفته است و سالانه تعداد زیادی از گیاهان سبزی، صیفی و زراعی به وسیله نشا تولید و بهره‌وری میشوند.
تولید نشا و نشاکاری در سال های اخیر رایج و مورد توجه کشاورزان قرار گرفته است و سالانه تعداد زیادی از گیاهان سبزی، صیفی و زراعی به وسیله نشا تولید و بهره‌وری میشوند.
نشا چیست؟
نشا، گیاهچه کوچک چند برگی است که حاصل رشد اولیه بذر در محیط خزانه می‌باشد. در واقع نشا دانهالی کوچک، سالم و قوی و عاری از آفت و بیماری و معمولاً دارای 4 تا 6 برگ می‌باشد که مراحل اولیه رشد و جوانه‌زنی را در محیطی با نور و دمای کنترل شده، طی کرده و بعد از رشد در سینی نشا یا خزانه به زمین اصلی که ممکن است گلخانه یا مزرعه باشد، برای تولید محصول نهایی منتقل می‌شود.
پرورش نشا
نشاها بسته به شرایط آب و هوایی و امکانات موجود، در گلخانه، تونل‌های پلاستیک و یا خزانه در فضای باز پرورش می‌یابند. نشاکاری در گلخانه متداول و موفقترین روش نشاکاری است و عدم استفاده از سینی‌های نشا و کاشت بذور در قسمتی از زمین سبب لخت شدن ریشه در هنگام جابجایی شده و آسیب به گیاه را به همراه دارد.
بذر در بستری از کوکوپیت، پرلیت و پیت ماس قرار می‌گیرد. بستر کشت باید عاری از بذر علفهای هرز، تخم حشرات و عوامل بیماری‌زا باشد و از اجزایی نظیر شن شسته، کودهای گیاهی نیز استفاده می‌شود.
سینی نشا محیطی برای کاشت بذر و پرورش نشا است که هر بذر به طور مجزا و بدون ارتباط با سایر بذور در حفره خود بدون رقابت و تداخل با بذور دیگر رشد و به نشا تبدیل می‌شود. سینی نشا امکان جابجایی آسان نشا تا زمین کشت اصلی را فراهم می‌کند و به دفعات امکان استفاده از آن میسر است.
همچنین زهکشی مناسب، قیمت ارزان و کنترل کردن آفات و بیماریها از مزایای آن به شمار می‌رود. کشت بذرها در سینی نشا به صورت دستی یا مکانیره امکان‌پذیر است.
آبیاری و کوددهی مناسب سبب تولید نشاهای سالم می‌شود و استفاده بیش از حد از آب و کود تاثیر منفی در گیاهچه داشته و گیاهانی درشت ولی سست ایجاد می‌کند.
محیط پرورش نشا گرم و مرطوب و محلی مناسب برای رشد آفات و بیماری است، لذا رعایت بهداشت و ضدعفونی کردن بذور، سینی نشا و تجهیزات بخشی مهمی از پرورش نشا می‌باشد. در نشاکاری همچنین برای مقاوم ساختن گیاهان به تنش‌هایی که در مزرعه با آن روبرو خواهند شد، استرس‌های کنترل شده نظیر کاهش یا افزایش رطوبت و دما در طول دوره رشد انجام می‌گیرد.
مزایا و معایب نشاکاری
از جمله مزایای پرورش محصولات به صورت نشا میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- بالا بودن کیفیت گیاهان و محصولات
- کوتاهتر بودن دوره پرورش و ارائه محصولات زودرس در بازار
- یکنواختی گیاهان و انتخاب گیاهچه های قوی جهت کشت
- مدیریت آفات و بیماریها (بیماری‌های خاکزاد و تخم حشرات موجود درخاک)
- مدیریت علفهای هرز و کاهش تنش‌های محیطی برای رشد گیاهچه
- صرفه‌جویی در مصرف بذور و عدم نیاز به تنک کردن
- صرفه‌جویی در مصرف آب
نشاکاری دارای مزایای متعددی است، اما به برخی از معایب همراه آن نیز میتوان به این موارد اشاره کرد:
- هزینه بالا جهت راهاندازی سیستم نشاکاری و هزینه نیرو انسانی در برخی موارد
- عدم امکان پرورش بعضی محصولات به وسیله نشا