نام بیماری: بلاست برنج

• لکه های دوکی شکل سفید با حاشیه های تیره روی برگ ها.

• علایم بر روی گره های ساقه نیز دیده می شود.

• مرگ گیاهچه یا گیاهان جوان.

قارچ عامل بیماری بلاست برنج به تمام قسمت های هوایی گیاه برنج از جمله: برگ، یقه (محل اتصال برگ به غلاف ساقه)، گره، گردن خوشه، قسمت هایی از خوشه و گاهی غلاف برگ حمله می کند. علایم روی برگها به شکل لکه های دوکی شکل یا بیضوی به رنگ زرد تا سبز روشن دیده می شود. مرکز لکه ها خاکستری تا سفید با حاشیه ای قهوه ای است. اندازه لکه ها و شدت بیماری به سن گیاه، ارقام گیاه و زمان آلودگی بستگی دارد. در ارقام حساس، لکه ها بزرگ شده و بهم می پیوندند که در نهایت منجر به سوختگی کل برگ می شود. آلودگی محل اتصال برگ ها و غلاف ها منجر به پوسیدگی یقه می شود و برگ های بالایی محل اتصال از بین می روند. علایم بر روی گره های ساقه نیز دیده می شود. در نهایت گردن خوشه پوسیده می شود و خوشه برنج از این نقطه آویزان شده و می شکند. در مراحل پایانی رشد گیاه، شدید بودن بیماری سبب کاهش سطح برگ، پوک شدن دانه ها و کاهش میزان محصول می یابد. بلاست برنج یکی از مخرب ترین بیماری های برنج می باشد.

بیماری بلاست برنج توسط قارچ Magnaporthe grisea ایجاد می شود. این قارچ می تواند سایر غلات نظیر گندم، چاودار، جو و ارزن مرواریدی را نیز آلوده کند. این قارچ می تواند روی بقایای گیاهی در زمستان زنده بماند و باعث آلودگی فصل های بعدی شود. گیاهان بالغ نسبت به گیاهان جوان نسبت به این قارچ مقاوم تر هستند. شرایط مناسب برای این بیماری دمای پایین، باران، وجود آب آزاد روی برگها و رطوبت پایین خاک می باشد. هر چه زمان پایداری رطوبت بیشتر باشد میزان بیماری بیشتر می شود. مصرف بیش از حد کود ازته و میزان پایین سیلیس در گیاه برنج باعث تشدید این بیماری می شود.

تا به امروز کنترل بیولوژیک تجاری برای این بیماری گزارش نشده است. تحقیقات نشان داده است که باکتری های گونه باسیلوس و سودوموناس متابولیت هایی ترشح می کنند که موجب نابودی قارچ عامل بلاست در برنج می شود.

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. برای کنترل شیمیایی بیماری بلاست برنج استفاده از قارچکش های تری سیکلازول 75% (بیم)، ایزوپروتیولون 40% (فوجی وان)، کارپروپامید 30% (وین اس سی 300)، تیوفانات متیل + تری سیکلازول 72.5% (ویستا)، تبوکونازول + تری فلوکسی استروبین 75% (ناتیوو) و تبوکونازول + تری فلوکسی استروبین 37.5% (تیلما) قابل توصیه می باشند. زمان استفاده از قارچکش ها در خزانه به محض مشاهده علائم بیماری و در مزرعه پس از ظهور بیماری بر روی 30 تا 40 درصد خوشه ها می باشد.