نام بیماری: بید کلم

• کرم ها سوراخ های کوچک زیادی در برگهای گیاه ایجاد کرده که اغلب پنجره تغذیه ای روی اپیدرم برگ می گذارند.

• آنها همچنین با شفیره شدن داخل گل های کلم بروکلی و گل های گل کلم، محصول را آلوده می کنند.

بید کلم معمولاً یک آفت نسبتاً مهم محسوب نمی شود. با این حال، در تراکم زیاد آنها می توانند برای محصولات براسیکا دردسرساز شوند. خسارت ناشی از لاروهایی است که تونل هایی را در بافت برگ ایجاد کرده یا سطح زیرین لبه برگ را خراش می دهند. در اثر خورده شدن بافت اپیدرم برگ توسط کرم ها، نمایی پنجره مانند بر روی برگ ایجاد می شود. لاروهای مسن تر پرخور هستند و در هنگام هجوم شدید می توانند تمام برگ به جز رگبرگ ها (اسکلت شدن برگ) را بخورند. وجود لارو در گل ها می تواند تشکیل هد در کلم بروکلی یا گل کلم را مختل کند.

خسارت در اثر تغذیه لاروهای آفت بید کلم، Plutella xylostella می باشد. میزبان های اصلی آنها متعلق به خانواده Brassica است و شامل کلم بروکلی، کلم ، گل کلم، تربچه و شلغم و همچنین تعدادی علف هرز می باشد. حشرات بالغ دارای جثه کوچک و باریک، حدود 6 میلی متر طول و دارای آنتن های واضح هستند. بدن آنها قهوه ای تیره با نوار قهوه ای روشن مشخص در پشت است. آنها نمی توانند به خوبی پرواز کنند، اما با این وجود می توانند در مسافت های طولانی توسط باد حمل شوند. هر ماده به طور متوسط 150 تخم در زیر برگ، معمولاً در گروه های کوچک تا هشت عدد و نزدیک به رگبرگ های برگ می گذارد. لاروهای جوان عادت تبرگ را سوراخ کنند در حالی که لاروهای بزرگتر از سطح زیرین برگ تغذیه می کنند و در نتیجه لکه های نامنظمی ایجاد می شود. بارندگی به عنوان عامل اصلی مرگ و میر لاروهای جوان شناخته شده است.

دشمنان آفت بید کلم شامل زنبورهای پارازیتوئید Diadegma insulare ،Oomyzus sokolowskii ،Microplitis plutellae ،Diadromus subtilicornis و Cotesia plutellae هستند. علاوه بر پارازیتوئیدها، برای کنترل جمعیت می توان از محلول های حاوی قارچ های حشره کش یا ویروس پلی هیدرو سیس هسته ای استفاده کرد. ترکیباتی که دارای باکتری باسيلوس تورينجينسيس 90% (Bacillus thuringiensis) (بایولپ) و برخی از ویروس ها هستند کرم ها را از بین می برند و هنگامی که به طور کامل بر روی سطوح فوقانی و تحتانی سم پاشی شوند بسیار موثر هستند. این حشره کش ها در محیط باقی نمی مانند.

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. به محض مشاهده علائم خسارت استفاده از آفتکش های کلرفلوآزورون 5% (آتابرون) + 0.5 در هزار روغن تابستانه، باسيلوس تورينجينسيس 90% (بایولپ)، ماترین 0.6% (روی اگرو)، ایندوکساکارب 15% (آوانت)، هگزافلومورون 10% (کنسالت)، لوفنورون + امامکتین بنزوات 50% (پروکلیم فیت)، اتوفن پروكس 10% (سوپریمو) و یا امامکتین بنزوات 5% (پلوتو) قابل توصیه می باشد.